Leopold (Lav) Netović bio je osnivač i prvi predsjednik „Sportskog društva Primorac”, osnovanog 1922. godine, koje je, pored vaterpola, imalo fudbalsku, plivačku i veslačku sekciju. Neformalni počeci sporta u Kotoru datiraju i prije Prvog svjetskog rata, a upravo gimnazijski profesor Netović, donijevši 1909. godine prvu loptu u Kotor, među učenicima populariše fudbalsku igru, koja tada osvaja veliki dio Evrope. Poseban sportski klub „Primorac“ koji je imao vaterpolo i plivačku sekciju formirao se 1926. godine. Te iste godine imamo prvi podatak o vaterpolo utakmici koju su odigrali hercegnovski „Jadran“ i kotorski „Primorac“. Počeci vaterpola u gradu vezuju se za lokaciju kod današnjeg parka „Slobode“ i na mjestu gdje se danas nalazi ljetnji bazen. Zahvaljujući sredstvima Vlade Federativne Narodne Republike Jugoslavije izgrađuje se plivalište, koje se koristi od 1954. godine. Upravo je to bio bitan preduslov za brži napredak plivanja i vaterpola i sve značajnije rezultate kluba na brojnim takmičenjima.

Do kraja pedesetih godina „Primorac“ je bio amaterski klub, republičkog ranga. Istorijski trenutak za razvoj „Primorca“ dešava se 1959. godine kada je Trifun Miro     Ćirković došao iz šampionske ekipe „Jadrana“ u „Primorac“, koji je tada bio u najnižem rangu takmičenja. Već u septembru te godine, Primorac kao šampion Crne Gore, na kvalifikacionom turniru, postaje član Druge savezne lige. Predvođen Mirom Ćetkovićem i kao igračem i trenerom na kvalifikacionog turnira dvje godine kasnije, u bazenu Garde na Topčideru, pobjedom nad „Crvenom Zvezdom“, „Primorac“ postaje prvoligaš. Godinu dana kasnije, 1962. godine „Primorac“ ispada iz Prve lige, u koju se opet vraća 1964. godine i tu ostaje sve do raspada bivše Jugoslavije.

6. novembra 1984. godine, u Kotoru je na spektakularan način otvoren zimski bazen podignut uz podršku građana kotorske opštine. Do ove, tada skupe investicije, od oko tri miliona dolara, svega pet godina nakon razornog zemljotresa, došlo se upornošću lokalnih snaga, koji su bili na odgovornim dužnostima - predsjednik opštine Vuko Radulović, čelnik opštinske Vlade Ivica Županović, glavni operativac u tadašnjem SIZ-u društvenih djelatnosti Dragan Đurčić i posebno Miloš Vuković, direktor HTP „Fjord“, koji je doprinio da bazen dobije status privredne investicije.
Spektakl na otvaranju je bio potpun, skoro tri hiljade gledalaca na tribinama i oko bazena.

Čast da otvori bazen imao je tada aktivni igrač „Primorca“ i nosilac medalja sa najvećih takmičenja državne reprezentacije Zoran Gopčević.
Nakon protokola, uslijedio je prvenstveni susret Prve savezne lige „Primorac“-„Jadran“ Herceg Novi, koji je kotorski sastav dobio ubjedljvo 13-3, iako je prvi gol u novom bazenu postigao Jadranov as Stanko Zloković.  Zimski bazen u Kotoru, čiji je prvi direktor bio Dragan Bačanović, postao je centar zbivanja i domaćin jakih turnira, klupskih i reprezentativnih i pravi bastion vaterpola, gdje su su ponikli vrsni vaterpolisti, ali i treneri, sudije, funkcioneri.

Već u sezoni 1985/86 „Primorac“ je osvojio duplu krunu, postao je prvak i pobjednik kupa SFR Jugoslavije. Kompletan i igrački kadar i stručni štab kao i kopletna klupska uprava je bila iz Kotora, što ovom uspjehu daje posebnu draž.

Prvi veći međunarodni podvig postignut je na finalnom turniru Kupa kupova u Milanu 1977. godine, kada je osvojeno drugo mjesto iza Ferencvaroša iz Mađarske, dok je 1986. ostvaren plasman u polufinale Kupa europskih prvaka gdje je Primorac zaustavio njemački prvak Spandau, koji je tih godina drmao evropskim vaterpolom.

Na finalnom turniru u Kotoru, 2002. godine, osvojio je kup SRJ, dok je Primorac, osvajanjem nacionalnog prvenstva 2007. godine, postao prvi državni prvak u nezavisnoj Crnoj Gori. Isti trijumf ponovljen je i 2008. godine, a sledeće je državnim priznanjima pripisan i kup.

2009. godine vaterpolisti Primorca osvojili su titulu prvaka Evrope.
Kotorani su u finalu završnog turnira u Rijeci savladali favorizovani Pro Reko sa 8:7.
Izabranici Ranka Perovića ostvarili su istorijski uspjeh, a gol odluke postigao je u produžetku Adam Štanjmec.
Za ekipu Primorca igrali su Zdravko Radića, Draško Brguljan, Damir Crepulja, Toni Petrović, Darko Brguljan, Jurij Zatovič, Gergelji Kiš, Vjekoslav Pasković, Boris Pavlović, Bojan Milošević, Adam Štajnmec, Dragan Drašković i Nebojša Milić.

2010. godine Primorac je opet igrao u finalu Lige šampiona u Napulju, ali je u ovoj utakmici poražen od Pro Reka.